Een kwart eeuw
Op mijn elfde werd een holle rug geconstateerd. Zwemmen zou daartegen helpen volgens de artsen. Ondanks het feit dat ik voor mijn A-diploma zakte (…) hield ik erg van zwemmen. Waterpolo bleek gemeen, speed swimming saai. Dus het werd muzikaal & creatief Synchroonzwemmen. In 1984 -tijdens de Olympische Spelen te Los Angeles- richtte ik een eigen vereniging op samen met mijn moeder. En 25 jaar later sloten we deze belangrijke fase in ons leven voldaan en verrijkt af.
Prut, ik ben mijn Unique Selling Point kwijt?
Wat heeft de sport me veel gebracht. Bijvoorbeeld mijn duur- en doorzettingsvermogen. Geen traject zo lastig of ik weet mijn uithoudingsvermogen aan te boren en het einddoel te bereiken. Of mijn hoge kwaliteitsnorm. Of het inzicht in de ander. En mijn loyaliteit, En… wat me nu regelmatig opvalt, is dat mijn Unique Selling Point zo helder is: dat rare Synchroonzwemmen, op hoog niveau voor een dergelijk lange periode is iets wat echt aan mij kleeft. Afgelopen week zei nog een acteur in de training: “Heej, deed jij niet iets met Waterdans?” (deze creatieve versie hoorde ik nog niet eerder #LOL). Maar Synchroonzwemmen heeft geen plek meer in mijn leven. Ik werd nog wel eens gevraagd maar ik antwoordde steevast: “Nee, helaas, ik kan niet komen”. Mijn echte vak vraagt mijn tijd, energie en verbinding. Het is goed zo.
Mijn nieuwe USP
Het Synchroonzwemmen mis ik niet. Want naast de baten, waren de kosten over de 30 jaar sport er ook: het liet ook krassen op mijn ziel achter…
Mijn nieuwe USP is inmiddels in wording. Ik wil een Wijze Vrouw worden en een Hart & Ziel trainer- en coach die werkt vanuit vertrouwen, verbinding en bezieling. Werken met de ander als Instrument voor Hulp waar het echt over gaat. Dankzij het ITIP, het Bert Hellinger Instituut en andere wijze opleidingen en eigen levenservaringen ben ik goed op weg.
Ik hoor graag wat jouw USP is? In welke niche van de markt beweeg jij je? En vooral: hoe onthouden mensen jou?
