Onze Nederlandse cultuur en feedback geven
We denken vaak dat we in Nederland open zijn en makkelijk feedback geven. Maar dat valt best tegen. De wetenschap “Appreciative Inquiry“ heeft uitgewezen dat de mens EERST zes waarderende en erkennende feedback nodig heeft voordat iemand überhaupt iets kunnen ontvangen wat minder gaat. Wij Nederlanders doen dit te weinig en dus zijn de meeste feedback gesprekken kwetsend en onveilig voor de ontvanger. Daarom laat maar 38% van de ontvangers nieuw gedrag zien. De meesten vallen terug in hun oude gedrag. Feedback geven heeft zo weinig zin.
Herken jij RSD
Mensen met autisme of ADHD kunnen Rejection Sensitive Disphoria hebben. Dit betekent dat iemand veel heftiger op feedback reageert dan “normale” mensen. Mensen met RSDF ervaren dit zeer intens en voelen zich aangevallen. De prefrontale cortex gaat uit en de ontvanger hoort letterlijk niets meer. Gevolg: fight, flight of freeze reactie om zichzelf veilig te houden. Zo heeft feedback dus ook weinig zin.
Beter is…
een dialoog houden over dingen in jullie samenwerking die je lastig vindt. Waarin je de vier stappen van feedback kunt gebruiken. Ze staan namelijk voor:
I = Ik (wat ik zie/hoor/opmerk in 3 seconden)
N = Nu (zo snel mogelijk het gesprek aangaan, bij voorkeur dezelfde dag)
G = Gedrag (het gedrag van de ander welk een effect heef op jou maar ook je eigen (neiging tot) gedrag)
E = Effect op mij: dat wat ik voel en denk (overtuigingen, levensregels, N&W)
Als je een korte en rustige inleiding geeft dan is de ander niet overvallen. Gebruik zinnen als:
- Ik wil iets met je bespreken waarin we samen in een patroon zitten waar ik last van heb. Ik ben benieuwd hoe jij dat ervaart.
- Er moet me iets belangrijks van het hart waarvan ik denk dat we dat samen kunnen oplossen.
- Ik wil iets onderzoeken wat vaker tussen ons gebeurt en ik wil daar graag van af. Zullen we samen kijken hoe we dat kunnen veranderen?
Succes!