Go with the flow
Na een tijd gewerkt te hebben met een leidinggevende, laten we hem Peter noemen, waarbij ik een aantal zorgen heb geuit als het gaat om burn-out verschijnselen, kwam uiteindelijk toch zijn noodstop. Zijn lichaam zette hem ‘stand-by’ maar emotioneel/mentaal blijf hij gelukkig in orde. Eens te meer een voorbeeld hoe ieder individu de burn-out een specifieke vorm aanneemt: gelukkig geen depressie hier . Wel verbazing en het inzicht dat ie toch écht dingen anders moest gaan aanpakken.
Type 1 medewerkers
Werkgevers zien ze graag in de organisatie: meer dan hardwerkende mensen, met een hoog niveau in kwaliteit, een fors verantwoordelijkheidsgevoel en enorm vermogen om door te zetten waar anderen een pauze inlassen.
Dit geeft ook een verantwoordelijkheid voor de werkgever: zij moet alert zijn en blijven of de werknemer zichzelf niet teveel belast en of de rem bedient moet worden. Het gaspedaal weet de medewerker immers scheutig en met gemak te hanteren.
Wie niet horen wil moet soms maar voelen
Helaas kun je als werkgever zoveel begeleiden als je wilt. Soms is voelen nodig. Iemand zei mij ooit: “Ik vroeg me al af hoe lang je het nog vol ging houden”. En ik vroeg mijn gewaardeerde collega/vriendin: “Waarom heb je me dit niet gezegd”? En zij zei na een blik op mij begeleid door een krachtige stilte: “… maar stond je op ontvangst dan…”?
Ik moest inderdaad eerst voelen en ervaren waar mijn kantelpunt lag en zo ook Peter. Ik heb hem in de coaching laten voelen, onderzoeken, benoemen en heb hem gezegd dat ik dingen in zijn patronen zag (privé- en werk gerelateerd) waar ik zorgen over had. De uiteindelijke noodstop met inzicht bracht hem pas tot: “ik moet het nu echt anders gaan doen…, en dat ga ik ook doen”!
Ik heb alle vertrouwen in hem. Met Peter komt het goed.
