Coachee komt binnen met een kegel
De Facilitair manager welke ik coachte kwam de eerste keer binnen met een kegel. Ik had de moed hem hierop aan te spreken omdat in coaching volledige eerlijkheid en openheid essentieel is. Zijn zogenaamd creatieve excuus was te slap voor woorden en ik keek hem flabbergasted aan maar hij bleef bij zijn standpunt. Tijdens onze wandelcoaching (frisse lucht en beweging. was wat ik alleen kon denken) wiebelde hij regelmatig. Diverse koppen thee later stiefelde hij terug naar zijn auto. Het ergste vond ik dat deze man vóór de coaching beschonken aan het verkeer deel had genomen. Waar kinderen fietsen, en mensen wandelen en wachten voor het zebrapad. Ik was boos op hem.
Naar een coach gestuurd
Op zijn werk functioneerde hij niet meer. Had zich pessimistisch teruggetrokken op zijn kantoor en was ongenietbaar, een micro-manager en negatieve controleur. Van talentvolle trainee naar een azijnpisser. Zijn manager bereikte hem niet (nooit was zijn drankgebruik besproken, feedback op gegeven of consequenties benoemd). Oplossing: dan maar naar een coach. Ik mocht het opknappen zonder dat me verteld was waar het echt knelde. Tijdens de intake en bespreken van ontwikkelwensen deed iedereen braaf zijn toneelstukje. Onwetend als ik was. Hij gaf later toe: de coaching voelde alsof hij gefaald had. Alsof ie naar zijn kamer werd gestuurd. Coachen en trainen kan echter alleen met een gezond mens. We zoomen in op het functioneren op de werkplek en onderzoeken latente kwaliteiten en brengen die tot leven. Een gescheurde spier belasten we immers ook niet. Eerst herstellen, dan pas belasten.
Onze psychopathologie
Tijdens mijn opleiding Psychopathologie leerde ik dat de invloed van psychische stoornissen (zoals verslavingen) groot effect hebben op functioneren en leren:
- het vermogen om zich aan te passen verminderd
- competenties en leren van nieuwe taken neemt af
- werktempo is trager met meer fouten (incoherent denken)
- deadlines worden als bedreigend ervaren (angst en boosheid)
- stress wordt bestreden met ongezonde leefgewoonten (…)
Daarnaast hebben psychische stoornissen een groot effect op emotioneel en sociaal functioneren: assertief en op samenwerking gericht gedrag neemt af door waardoor eenzaamheid optreedt, voelen en uiten van irritaties, boosheid, angst, gespannenheid en snel overstuur zijn. Ook op vitaliteit en productiviteit heeft het groot effect: snel moe, lage energie, spierpijn en hoofdpijn, moeite met ontspannen en slapen en vaak blessures, griep en verkoudheden.
Goed op weg?
Uiteindelijk zijn de coachee en de coach redelijk okay op pad gegaan en hij gaf aan veel geleerd te hebben. Ook op werk gaf men aan dat hij er beter in zat en zijn oude talenten werden weer zichtbaar. Ik heb sterk mijn twijfels gezien wat we weten vanuit de psychopathologie. Tijdens de coaching bleef zijn verslaving verboden gebied. Als ik erop hintte wist hij soepel het gesprek om te buigen. Direct vragen was ook een koppige “Néé!” en 1 keer werd hij ontzettend boos. Uiteindelijk gaf ik het op. Het voelde alsof ik continue in een toneelstuk speelde. Wat was echt, wat gelogen? Een dranklucht rook ik niet meer.
Tot het afrondende reflectiegesprek. Bibberend kwam hij binnen met zijn kegel. Er was iemand in zijn vriendenkring overleden. Hij trok het niet meer. Weer wilde ik het bespreken maar wist geen ingang te vinden. Ik heb het gelaten, ik schaam me ervoor. We hebben als twee volleerde acteurs de reflectie op zijn ontwikkelingsproces besproken. De alcoholist en de (schijterige) coach.
