Onderzoeken, onderzoeken, onderzoeken
Iemand vroeg me onlangs hoe hij iemand in beweging kon krijgen. Of ik boeken over Wilskracht kende? Helaas werkt het niet zo. Gedragsverandering vraagt meer dan een boektitel. Tijdens coaching onderzoeken de coach en coachee waardevrij, ontdekken we een gedeelte van het verhaal die iemand in zijn hoofd heeft en vertelt aan zichzelf. Dit zgn. ‘narrative’ (waarvoor we geen echt goed Nederlands woord hebben) bepaald al onze gedragskeuzes in het leven. In mijn vorige blog benoemde ik al de drie gebieden van denken, voelen en doen.
Denken in thema’s
Ik vraag vrijwel altijd waar iemand een bepaalt thema van kent. In welke levensfase openbaarde zich dit ook? Het thema van opgeven of tot op kadaverdiscipline doorzetten (twee zijden van dezelfde munt). Van positiviteit of realisme/zwartgalligheid? Of jezelf opofferen voor de ander of egoïsme? Of je tijd nemen of altijd urgentiebesef voelen? Niet durven of de waaghals zij? Als we één zijde van de medaille kiezen zijn we maar half mens. Het is als Yin en Yang. Het één kan niet zonder de ander. Lichtheid bestaat bij de gratie van serieusheid.
Klikje links, klikje rechts
In coaching valt een kwartje soms wat sneller, vaker vraagt het langer puzzelen. Observeren, interrumperen, benoemen, een patroon zichtbaar maken, lastige vragen stellen die emoties brengen die we niet willen voelen. Als ik een benieuwde vraag stel (dus geen aannames) krijg ik vaak een lang(er) antwoord. Er wordt immers voor het eerst vaak geluisterd en dan gaat het stromen. Ik kies dan welk deelgebied we onderzoeken. Soms mis ik dingen en heb ik het patroon nodig in vertellen om het op te merken (sorry, I am only human). Over het verloop van het coachtraject krijgt de professional inzichten in zijn reflexen, zijn/haar karrespoor waar we zo makkelijk infloepen. Die vaak helpend zijn maar soms vraagt een situatie de andere kant van de medaille. Daarom is stijlflexibiliteit zo belangrijk. Ga op zoek naar die van jou.
