De coach als statussymbool of spaghettisliert?

door | 5 mei 2015

Wildgroei aan coaches?

Volgens de Spits onlangs ontstaat er een wildgroei aan coaches. Inmiddels bestaat de e-coach, de straatcoach, de life coach, de presentatiecoach, de jongste bediende coach en binnenkort ook (via de woningbouwvereniging…) de wooncoach? Het moet niet veel gekker worden.
Maar wat kun je nu wel met een externe professioneel geschoolde coach in de professionele werkomgeving?

Competentiegericht ontwikkelen
Coaching en intervisie zijn sterk in opkomst. Door het competentiegericht leren kan het individu zelf kiezen waaraan hij/zij wil werken. Een coach ondersteunt dit ontwikkelingsproces en creëert een steile leercurve. Ook bij de Randstad Monitor kwam persoonlijke ontwikkeling als nummer een uit de bus van dingen die werknemers graag willen. De verklaring daarin ligt in een ontwikkeling die bij veel organisaties zichtbaar is of wordt. Bedrijven werken sterk aan volwassen optreden van werknemers zelf: meer eigen verantwoordelijkheid nemen. De manier van leidinggeven is minder paternalistisch. Mensen worden ontvankelijker voor feedback.

Leidinggeven en coaching combineren? Hoe dan?
Veel leidinggevenden denken dat ze door hun werkervaring ook kunnen coachen. Competenties die daarbij nodig geacht worden zijn:
1) goed kunnen luisteren: en vooral intuïtief kunnen luisteren en dit waardevrij terug kunnen geven aan de coachee/teamlid.
2) de juiste vragen kunnen stellen: haakjes pakken, doorvragen en de ui afpellen tot de kern van waarden, wensen, doelen, gedachten en gevoelens die het gedrag voeden en richting geven. Maar ook, als spaghetti gooiend: iets aanraken en soms kunnen constateren dat het niet plakt, en dan rustig door ‘gooien’ met een volgende sliert spaghetti
3) inlevend zijn: zien en zeggen dat iets heel normaal is, dat je je als coach daar iets bij voor kunt stellen en empatische reacties inzetten om negatieve gevoelens laten verminderen waardoor de coachee weer lucht en ruimte ervaart.

Coaching: wat moet ik dan kunnen?
Bovenstaande vaardigheden vormen inderdaad de basis voor coaching. Interessant is hoe ga je om met de balans mentor – coach – leidinggevende en functioneringsgesprekken voeren?
Hoe sta je als leidinggevende open voor het pad dat je teamlid/coachee op wil gaan terwijl jij als leidinggevende daar hele andere ideeën over hebt? Ben je in staat samen te gaan ontdekken en ben je oprecht benieuwd naar de ontwikkeling van de ander? Een uitdaging op zijn minst.

Er ontstaat echter ook een wildgroei aan coaches die de basisvaardigheden wellicht beheersen maar vaak te snel hun toevlucht nemen tot advies geven en praten vanuit hun eigen referentiekader. Er is weinig ruimte voor de ontwikkeling van de coachee. Echte coachingscompetenties missen ze nog.

Hieronder een greep uit een aantal co-active coaching skills volgens welke VisiePoints coaches zijn opgeleid en die essentieel zijn voor het ontwikkelen van de coachee:
– bewust zijn, en gebruiken maken van de verschillende luisterniveaus
– bottom-lining en challenging
– championing en dancing in the moment
– vertrouwen geven en focus houden
– blurting en reframing

Wanneer coaching en wanneer intervisie?
Schermafbeelding 2015-12-08 om 10.17.43

Erna van Lingen is een veelzijdige professional en auteur van blogs en artikelen die gaan over leven en werk in de breedste zin van het woord. Haar blogs creëert ze zelf, zonder ChatGPT of AI in te zetten. Ze zijn authentiek, creatief en uit het leven gegrepen. Erna traint, coacht, faciliteert en verzorgt ontwikkeltrajecten gericht op het aanboren van de kwaliteiten en talenten van het individu, het team en/of de organisatie. Samen met de ander onderzoekt ze waardevrij wat krachtig en helpend is en wat beter of anders kan. Samenwerken, waarderend kijken, openheid en verbindende en geweldloze communicatie kenmerken haar werkstijl.

U kunt haar bereiken via 06 53 706 242 of info@visiepoint.nl