Geschokt
Boos word ik als ik hoor over de hockeygluurder die deze week in het nieuws is. Hij is een veroordeeld potloodventer en komt nota bene in de buurt van hockeysters en achter de schermen bij een modeshow waar jonge meisjes in hun niksje zich haastig staan om te kleden. Bizar.
Met 30 jaar ervaring in de zwemsport ken ik dat soort trieste mannetjes helaas maar al te goed. Hun grensoverschrijdende gluurgedrag (of erger) heeft grote impact op de kinderen en kan hun leven enorm beschadigen.
Wat te doen?
Wat ik me afvraag is of bestuurders en/of trainers hun sporters afdoende kunnen beschermen tegen seksueel intimiderend gedrag? Weten ze hoe ze om moeten gaan met dit soort situaties? Welke trainingen worden er door de bonden aangeboden hoe om te gaan met grensoverschrijdend gedrag van vage randfiguren (ze zijn namelijk nooit zelf in de sport actief geweest)? Trainers zijn vaak ontzettend druk met training verzorgen, de sporter en duizenden andere activiteiten. Ikzelf heb vroeger als trainer helaas nooit geleerd hoe je hiermee om moet gaan. Wat wij deden was de kínderen waarschuwen: “houd de deur van de kleedkamer goed dicht en ga niet in dit gebied van de kleedkamer staan want dan ziet ie je”. De persoon in kwestie werd niet eens aangesproken. Niet echt slim.
Ja, een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) kan helpen maar veel meer moeten we met elkaar, allemaal veel sensitiever zijn over wat okay is en wat niet. En daar meteen actie op ondernemen. Ook bij twijfel.
Instrumentele Agressie
Ik geef regelmatig trainingen “Omgaan met grensoverschrijdend gedrag” in organisaties. Seksueel intimiderend gedrag valt onder instrumentele agressie. Deze mannen hebben een doel en een strategie. Er is maar 1 oplossing: onmiddellijk aanspreken zodra het patroon duidelijk is, meteen de consequentie koppelen aan het ontolereerbare gedrag en follow up geven (dus verwijderen van de locatie zonder uitzicht op terugkomst) én melding maken aan de instanties zodat hij op de radar komt. Overal.
Deze gluurders, aanranders (en vaak toekomstig verkrachters) horen niet thuis in een sportomgeving met schaars geklede sporters of op welke plek dan ook in de buurt van onze kwetsbare kinderen. En wat mij betreft mogen deze criminelen duidelijk zichtbaar gemaakt worden in alle (sport)kringen waar begeleiders/ouders/bestuurders elkaar tegen komen. Om herhaling te allen tijde te voorkomen en zo de kinderen beter te beschermen.
