Wat onze ouders ons mee hebben meegegeven
Op eigen benen gaan staan is belangrijk voor een opgroeiend kind. Mijn ouders stimuleerden me daarin ook. Maar ook heb ik ergens er zelf van gemaakt dat het een soort van niet de bedoeling is om hulp te vragen. Als kind denk je -in al je wijsheid- de echte boodschap achter een tekst/zin/opdracht/’feit’ van je ouders ontdekt te hebben. Tegenwoordig, in mijn volwassen leven hoor ik van anderen: ‘waarom vráág je me dat nou niet even, dat kan ik toch zo voor je doen!?” #lastig
Definitie hulpvraag
De hulpvraag (zelfst. naamw): vraag in tijden van nood en behoeftigheid, bij verlaagde draagkracht, vermogen of verhoogde pijn of trauma waarmee je anderen om hulp, steun of bemoediging vraagt. Vormen van hulp kunnen zijn: emotioneel, mentaal/analytisch, tijdsinvestering, kracht of financieel. Voorbeelden: `De hulpvraag is het begin van de zorgverlening. En: Een verzoek om hulp of zorg. Dit verzoek kan door een individu zelf worden gedaan. Of door naasten: familie, collega of leidinggevenden of vrienden.
Draagkracht en draaglast
Ieder mens kan oneindig veel dragen. We hebben een hoog draagvermogen met oneindig veel veerkracht. Vallen we als kleuter 100 keer op onze billen; we krabbelen 101 keer op. Die ene keer is essentieel en brengt ons weer in beweging. Tijdens mijn trainingen hoor ik de bijzondere levensverhalen en levenspijn van de ander. En hoe opvallend het is dat zij maar 1 keer vaker op zijn geveerd dan bij hun pakken neer te gaan zitten. Onlangs zat ik in het publiek tijdens de presentatie van Joseph Oubelkas (1980). Hij heeft onterecht 1637 dagen in Marokkaanse gevangenissen vastgezeten. Hij hield zijn rug recht, zette door, groeide zelfs en veerde weer op na talloze incasseringsmomenten mede dankzij de wijze steun van zijn moeder. Hoe bijzonder. Meer over draagkracht kun je lezen in zijn boek “400 brieven van mijn moeder”. Een aanrader. Bekijk het interview met Joseph Oubelkas.
Wanneer vraag jij om hulp?
