Wat zit er in jouw toolbox?
Met mijn kwart eeuw historie in het synchroonzwemmen verbaas ik me regelmatig over hoeveel prachtige parallellen er zijn tussen sport en professionals in de werkomgeving. Waar denk jij dat de overeenkomsten liggen?
Onze zintuigen en voorkeursspoor
Een van de overeenkomsten die ik zie is dat als leidinggevenden in een professionele werkomgeving leiding geven ze hun eigen ‘voorkeursspoor’ pakken (in de NLP zintuiglijk modaliteiten genoemd) . Is de leidinggevende zelf meer van het gesproken of geschreven woord dan kiezen ze daarvoor. Staan ze goed in contact met hun gevoel dan kiezen ze die ingang. Maar brengt deze keuze ook daadwerkelijk de zo gewenste gedragsverandering teweeg? In hoeverre kijkt de leidinggevende echt naar wat haar of zijn medewerker nodig heeft en kan zij of hij maatwerk leveren en zijn eigen voorkeursmanier loslaten?
Sportcommunicatie
Tijdens de synchroonzwemtrainingen voor zowel clubs als Nationale Ploeg, merkte ik dat ik soms 8 keer (of vaker…) tegen een sporter zei dat ze bijvoorbeeld haar knie moest doorstrekken. De eerste keren op neutrale toon en daarna wat meer dringend en uiteindelijk geïrriteerd en als laatste ronduit kattig (waarvoor mijn oprechte excuses aan mijn atleten. Wat ben ik onhandig en onwetend geweest in het begin!).
Gevolg was dat de zwemster hierdoor gespannen raakt en daardoor minder goed presteert. En hoe markant, ondanks de vele herhalingen, het kwartje viel soms zomaar wel bij sommige zwemsters, en bij anderen niet omdat de juf maar stug volhield en dezelfde tool bleef gebruiken. Had ik maar meer tools in mijn toolbox gehad! Of een goede coach/mentor om me heen die me dit had geleerd.
Als trainster was ik vooral auditief (lees: vertellen=zenden) bezig de benodigde informatie over te dragen. Ik merkte pas veel later dat enkele zwemsters meer gebaat zijn bij het vastpakken van de knie en het doorstrekken moeten voelen. Vaak zegt ze dan: “Oh, is dát wat je bedoeld, had dat dan meteen gezegd!” Of bij een visueel ingestelde zwemster (komt zeer frequent voor bij sporters) een ervaren seniorzwemster het onderdeel laten voordoen. Dan snappen ze het onmiddellijk en kopiëren met gemak en met goede kwaliteit wat ze gezien hebben.
Tegenwoordig merk ik meteen op als mijn aanwijzing niet het gewenste doel dichterbij brengt. Ik ben nu, dankzij mijn scholing op bijv. NLP gebeid, opmerkzaam op de voorkeursmodaliteit van de ander en schakel dan sneller hierop over.
Dat voelt onwennig
De vragen zijn dus: welke modaliteit kies jij meestal om je medewerkers te bereiken? En heeft deze het gewenste effect? Weet jij wat de modaliteit is van je medewerker en kun je dan ook schakelen? Hoe ga je om met deze onwennigheid die je dan als leidinggevende ervaart (deze tool voelt immers minder natuurlijk en gaat je minder goed af) en hoe voer je het gesprek over wat je teamlid nodig heeft om te excelleren, te groeien naar een volgend niveau in ontwikkeling? Weet de ander hoe hij/zij kan leren? En hoe ontdek je dat samen?
Om meer te leren over management stijlen en waar je eigen kracht ligt: bel ons. De adviseurs van VisiePoint zijn gespecialiseerd in leiderschap.
