White male supremacy?
De leidinggevende die ik coach zit met een issue. Ze is beticht van pushy, dominant en eisend gedrag in contact met andere leidinggevenden. We onderzoeken de feedback die ze niet herkent. Ja, ze is actief, neemt ruimte in, laat zich horen in meetings en kan stelling nemen op lastige vraagstukken. Samen vragen we ons af of dit ook over een man gezegd zou worden…? Of heet het dan stevig, leidend of initiatief nemen? Ik vraag het me oprecht af.
Typische vrouwelijke manier van communiceren
Mijn coachee praat soepel en gebruikt voorbeelden, details om haar punt te ondersteunen. Ze is goed in het gebruik van synoniemen; een taalrijke professional. Ze werkt in een technische omgeving. Er is een contrast met hoe haar mannelijke collega’s communiceren: kort, bondig en veel inhoud. Mijn coachee overbrugt weinig naar de ander als ze praat. Stelt geen vragen of onderzoekt de intentie van de ander. Ook samenvatten gebeurt niet. Regelmatig starten haar zinnen starten met “Ja, maar…”. Voelt de ander zich wel gehoord? Ik denk dat dat beter kan.
Tips om een gebalanceerde DIAloog te creëren:
- Doseer je eigen verhaal door het in kortere stukken te delen in plaats van één langere monoloog
- Sla regelmatig een brug: vraag aan de luisteraar: “Ben ik te volgen tot nu toe?” Of: “Welke vragen leven er?”, “Wat is de kern van mijn betoog?” Of: “Hoe zie jij dit?”
- Vat vaker samen wat de ander zegt: op inhoud, op proces, én sfeer en relatie
- Benoem of vraag naar de (positieve) intentie van de ander: “Wat is je doel, waar streef je naar en waarom is dit zo belangrijk voor je?”
Bonus tip:
- “Wat wil je nog toevoegen of vragen wat er nog niet gezegd is?” Hiermee geef je de microfoon en ruimte aan de ander en help je het brein van de ander te overdenken wat gezegd is en wat nog nieuw is en toegevoegd moet worden.
Succes!
