Het zijn de zinnen van anderen
Het mooie aan mijn vak is dat ik de pareltjes van mijn deelnemers gewoon kan copy-paste’n. Die handige interacties, prachtige interventies en kernachtige en puntige observaties en evaluaties… Ze gaan allemaal bij mij in mijn toolbox mee en ik geef ze met liefde weer door aan anderen die daarna komen.
Ze vallen me makkelijk van de lippen
In een training vragen deelnemers soms: “Maar, in deze situatie, hoe zeg ik dat dan”? De groep doet dan suggesties en ik voeg er soms nog wat aan toe. Regelmatig zegt de groep: “Wat zeg je dat mooi! Hoe zei je dat?” Vaak ben ik het dan kwijt maar samen (de stillere observatoren hebben hem vaak wel goed gehoord) komen we er dan ‘weer bij’.
Dankbaarheid
Dankzij het geworstel van mijn deelnemers leer ik riant met hen mee. Ik ben er dankbaar voor en vaak gebruik ik het in mijn leven als situaties lastig of spannend zijn en de veiligheid ver te zoeken is. Ik kan daardoor begrenzen, duidelijk zijn, beïnvloeden en inspireren. Een mooi compliment ontving ik eens van een manipulatief iemand die zei: “Jij bent sturend en duidelijk op een heel rustige manier, ik moet je daardoor wel serieus nemen, touché”.
Fijn, dank je wel voor deze feedback, ik heb daar vele jaren hard voor gewerkt. Ouder worden heeft zo zijn voordelen 😉